-- Nje histori e vertete dhe e trishte

Une shkova ne feste dhe mbajta mend ate qe me the ti.Me the te mos pija alkool, keshtu qe une piva nje Sprtie, dhe ndishesha krenare me veten time ashtu si me the edhe ti, qe ndiheshe krenare per mua!
Me the qe nuk duhet te pi dhe te ngas makinen, ndryshe nga disa miq, keshillat e tua kane qene gjithmone te drejta.
Kur festa mbaroi njerezit filluan te ngisnin makinat e tyre pa qene ne gjendje per ti ngare ato. Une shkova ne makinen time me mendimin se do te kthehesha ne shtepine time si gjithmone.
Nuk e mendoja se cfare me priste. Nene tani jam e shtrire ne rruge dhe degjoj policine qe thote: "Ai qe shkaktoi aksidentin ishte i pire."

Nene, zeri i tij me ngjan shume i larget. Gjaku im eshte perhapur gjithandej dhe une po perpiqem me gjithe forcat e mija qe te mbijetoj.
Degjoj doktorin qe thote: "Vajza nuk ka per te mbijetuar." "Jam e sigurt se ai qe shkaktoi aksidentin kishte pire, dhe mua tani me duhet te vdes. Pse e bejne kete gje njerezit nene? Duke ditur qe keshtu do te marrin shume jete. Dhimbja me ther si njemije thika.
Thuaj motres qe te mos qaj, thuaj babit qe te jete i forte, se kur te shkoj ne parajse do tju shikoj gjithmone nga lart te gjitheve.
Dikush duhet ta kish mesuar ate djale, se te pish dhe te ngasesh, eshte e gabuar.
Ndoshta nese prinderit e tij do ti kishin thene, une nuk do isha duke vdekur tani.
Frymemarrja po me dobesohet me shume. Nene keto jane castet e mija te fundit dhe jam shume e deshperuar.
Do doja te te perqafoja nene, nderkohe qe jam e shtrire ketu, te te thoja se sa shume te dua, nene...te...dua...nene......lamtumire."

(Keto fjale jane shkruar prej ne gazetari i cili ishte deshmitar i gjithe aksidentit.Me shume dhimbje ai i shkroi keto fjale dhe menjehere filloi sensibilizimin ne qytetin e tij)